سفر به دماوندJourney to Damavand

[00:00.54]***شروع سفر به دماوند*** [00:04.32]یکی از روزهای زیبای زندگیِ من، [00:09.27]روزی است که به قُلّۀ دماوند رفتم. [00:14.31]من مثلِ همۀ کوهنوردها [00:18.69]از کوه‌های زیادی بالا رفته‌ام [00:22.00]امّا دماوند با کوه‌های دیگر فرق دارد. [00:28.14]دماوند تنها یک کوه نیست [00:31.59]بلکه تاریخِ ایران است. [00:35.49]اوایلِ ماه فَروَردین است. [00:39.12]از سَرمای زِمستان خبری نیست [00:42.87]و هوا دارد کم‌کم گرم می‌شود. [00:47.00]برای رسیدن به دماوند [00:49.50]می‌خواهیم از طرفِ جادۀ هَراز حَرکت کنیم. [00:55.00]دماوند نزدیکِ تهران است. [00:58.50]فاصلۀ آن تا تهران [01:01.00]تقریباً شصت-هفتاد کیلومتر است. [01:05.70]هرچه به دماوند نزدیک‌تر می‌شویم، [01:09.50]زمین‌های خشکِ اطراف سبزتر می‌شوند. [01:15.50]وقتی به بالا چَشم می‌اَندازم، [01:18.50]دماوند را می‌بینم [01:21.00]با قلّه‌ای سفید، [01:23.00]میانه‌ای خاکستری [01:25.00]و دامنه‌هایی سبز، [01:28.00]مثل زنی که [01:30.09]روسریِ سفید، [01:32.13]پیراهن خاکستری [01:34.71]و دامنِ سبز پوشیده باشد. [01:38.00]

[01:40.92]***افسانۀ آفرینش دماوند*** [01:45.48]نمی‌دانم چه چیزی در انتظارمان است. [01:49.65]در فکر هستم [01:51.51]و اَفسانۀ آفرینشِ دماوند را [01:55.32]برای خود تکرار می‌کنم: [01:58.56]«هزاران سالِ پیش، [02:00.54]در اوّلینِ روزِ آفرینش، [02:03.84]وقتی خدا می‌خواست جهان را خَلق کند، [02:07.74]پیش از هر چیز، [02:09.27]کوه را آفرید [02:11.16]و رِشته کوهِ اصلی اَلبُرز بود. [02:16.20]هشت صد سال طول کشید [02:19.02]که البرز سر از خاک درآورَد. [02:23.52]دویست سال طول کشید [02:26.40]تا به آسمان برسد؛ [02:29.22]دویست سال تا خانۀ ماه [02:32.43]دویست سال تا خانۀ خورشید [02:35.64]و دویست سال تا اِنتهای آسمان. [02:40.56]ریشه‌های این کوهِ بزرگ [02:43.02]در زمین پَراکنده شد. [02:45.84]از این ریشه‌ها، [02:47.31]کوه‌های دیگر سَر برآوردند [02:50.61]و دماوند بُزرگ‌ترین [02:53.25]و باشُکوه‌ترین فرزندِ این رشته کوه شد.» [02:58.00]

[03:00.50]***به شهرستان دماوند خوش آمدید*** [03:05.00]در همین فکرها هستم [03:08.43]که تابلوی کوچکی می‌بینم: [03:11.85]«به شَهرستان دماوند خوش آمدید.» [03:15.99]شهرستانِ دماوند حُدود بیست کیلومتر [03:20.31]با کوه فاصله دارد [03:23.16]و در دامنۀ جنوبیِ البرز قرار گرفته است. [03:29.37]وقتی به شهر می‌رسیم [03:31.47]باران نم‌نم می‌بارد. [03:33.99]هَیَجان‌زده‌ا‌م. [03:36.00]به شهری قَدم می‌گذارم [03:38.64]که از کُهن‌ترین شهرهای ایران است. [03:43.80]کیومرث که به اِعتِقاد ایرانیانِ باستان، [03:47.88]اوّلین انسان بود، [03:50.37]شهر دماوند را ساخت [03:52.95]و مدّت‌ها با فرزندانش در آن زندگی کرد. [03:59.00]

[04:03.00]***طبیعت دماوند*** [04:06.00]این شهر [04:06.80]در میانِ دَرّۀ کوچکی قرار گرفته [04:10.50]که پُر از درختانِ میوه است [04:14.00]و با این که [04:15.50]فاصلۀ زیادی با قُلّه ندارد [04:19.00]امّا از داخلِ شهر، [04:21.20]نوک کوه را نمی‌توان دید. [04:24.50]جالب است، نه؟ [04:27.00]هوا سردتر شده است؛ [04:29.50]امّا من اِصرار دارم [04:31.70]که شهر را خوب بِگَردیم. [04:34.50]غرقِ تماشای مَناظرِ زیبای اطراف شده‌ام. [04:40.71]شهر پر از گُل و درخت است. [04:44.00] بَلوط‌های پانصد تا ششصد ساله [04:47.50]و سِپیدارهای جوان [04:50.00]و درختانِ کهن‌سالی [04:52.30]که شاخه‌های خود را [04:54.100]در آب رودخانه ریخته‌اند، [04:57.00]همه جا دیده می‌شوند. [04:59.50]درّه‌های سرسبز و خوش آب و هوا، [05:03.00]رودخانه‌های فصلی [05:05.30]و چِشمه‌های آب، [05:07.30]همه چیز را برای کِشاورزان آماده می‌کند. [05:12.00]از این رو، [05:13.00]بعضی از دَماوندی‌ها کشاورز هستند. [05:17.00]

[05:20.00]***چشمه‌های دماوند*** [05:22.80]در ارتفاعاتِ پایینِ دماوند، [05:26.10]چشمِه‌های آبِ گرم [05:28.00]و آبِ معدنیِ زیادی دیده می‌شود. [05:32.00]می‌گویند این آب‌ها خاصیّتِ دَرمانی دارند [05:36.30]و برای درمانِ بیماری‌های تَنَفُّسی، [05:40.50]اُستخوانی، پوستی و جز آن مفید هستند. [05:46.00]اَز این ‌رو در کنارِ بعضی از آن‌ها، [05:49.50]حمّام یا کارخانه ساخته‌اند. [05:53.00]این طبیعتِ زیبا، [05:54.80]هدیۀ دماوند به مردمِ شهر است. [05:58.30]در مقابل، دماوندی‌ها هم [06:01.50]داستان‌ها و افسانه‌های این کوهِ تاریخی را [06:06.00]شب‌ها در گوشِ کودکان زِمزِمه می‌کنند. [06:11.14]