سفر به دماوندJourney to Damavand

[00:00.54]***شروع سفر به دماوند***
[00:04.32]یکی از روزهای زیبای زندگیِ من،
[00:09.27]روزی است که به قُلّۀ دماوند رفتم.
[00:14.31]من مثلِ همۀ کوهنوردها
[00:18.69]از کوه‌های زیادی بالا رفته‌ام
[00:22.00]امّا دماوند با کوه‌های دیگر فرق دارد.
[00:28.14]دماوند تنها یک کوه نیست
[00:31.59]بلکه تاریخِ ایران است.
[00:35.49]اوایلِ ماه فَروَردین است.
[00:39.12]از سَرمای زِمستان خبری نیست
[00:42.87]و هوا دارد کم‌کم گرم می‌شود.
[00:47.00]برای رسیدن به دماوند
[00:49.50]می‌خواهیم از طرفِ جادۀ هَراز حَرکت کنیم.
[00:55.00]دماوند نزدیکِ تهران است.
[00:58.50]فاصلۀ آن تا تهران
[01:01.00]تقریباً شصت-هفتاد کیلومتر است.
[01:05.70]هرچه به دماوند نزدیک‌تر می‌شویم،
[01:09.50]زمین‌های خشکِ اطراف سبزتر می‌شوند.
[01:15.50]وقتی به بالا چَشم می‌اَندازم،
[01:18.50]دماوند را می‌بینم
[01:21.00]با قلّه‌ای سفید،
[01:23.00]میانه‌ای خاکستری
[01:25.00]و دامنه‌هایی سبز،
[01:28.00]مثل زنی که
[01:30.09]روسریِ سفید،
[01:32.13]پیراهن خاکستری
[01:34.71]و دامنِ سبز پوشیده باشد.
[01:38.00]

[01:40.92]***افسانۀ آفرینش دماوند***
[01:45.48]نمی‌دانم چه چیزی در انتظارمان است.
[01:49.65]در فکر هستم
[01:51.51]و اَفسانۀ آفرینشِ دماوند را
[01:55.32]برای خود تکرار می‌کنم:
[01:58.56]«هزاران سالِ پیش،
[02:00.54]در اوّلینِ روزِ آفرینش،
[02:03.84]وقتی خدا می‌خواست جهان را خَلق کند،
[02:07.74]پیش از هر چیز،
[02:09.27]کوه را آفرید
[02:11.16]و رِشته کوهِ اصلی اَلبُرز بود.
[02:16.20]هشت صد سال طول کشید
[02:19.02]که البرز سر از خاک درآورَد.
[02:23.52]دویست سال طول کشید
[02:26.40]تا به آسمان برسد؛
[02:29.22]دویست سال تا خانۀ ماه
[02:32.43]دویست سال تا خانۀ خورشید
[02:35.64]و دویست سال تا اِنتهای آسمان.
[02:40.56]ریشه‌های این کوهِ بزرگ
[02:43.02]در زمین پَراکنده شد.
[02:45.84]از این ریشه‌ها،
[02:47.31]کوه‌های دیگر سَر برآوردند
[02:50.61]و دماوند بُزرگ‌ترین
[02:53.25]و باشُکوه‌ترین فرزندِ این رشته کوه شد.»
[02:58.00]

[03:00.50]***به شهرستان دماوند خوش آمدید***
[03:05.00]در همین فکرها هستم
[03:08.43]که تابلوی کوچکی می‌بینم:
[03:11.85]«به شَهرستان دماوند خوش آمدید.»
[03:15.99]شهرستانِ دماوند حُدود بیست کیلومتر
[03:20.31]با کوه فاصله دارد
[03:23.16]و در دامنۀ جنوبیِ البرز قرار گرفته است.
[03:29.37]وقتی به شهر می‌رسیم
[03:31.47]باران نم‌نم می‌بارد.
[03:33.99]هَیَجان‌زده‌ا‌م.
[03:36.00]به شهری قَدم می‌گذارم
[03:38.64]که از کُهن‌ترین شهرهای ایران است.
[03:43.80]کیومرث که به اِعتِقاد ایرانیانِ باستان،
[03:47.88]اوّلین انسان بود،
[03:50.37]شهر دماوند را ساخت
[03:52.95]و مدّت‌ها با فرزندانش در آن زندگی کرد.
[03:59.00]

[04:03.00]***طبیعت دماوند***
[04:06.00]این شهر
[04:06.80]در میانِ دَرّۀ کوچکی قرار گرفته
[04:10.50]که پُر از درختانِ میوه است
[04:14.00]و با این که
[04:15.50]فاصلۀ زیادی با قُلّه ندارد
[04:19.00]امّا از داخلِ شهر،
[04:21.20]نوک کوه را نمی‌توان دید.
[04:24.50]جالب است، نه؟
[04:27.00]هوا سردتر شده است؛
[04:29.50]امّا من اِصرار دارم
[04:31.70]که شهر را خوب بِگَردیم.
[04:34.50]غرقِ تماشای مَناظرِ زیبای اطراف شده‌ام.
[04:40.71]شهر پر از گُل و درخت است.
[04:44.00] بَلوط‌های پانصد تا ششصد ساله
[04:47.50]و سِپیدارهای جوان
[04:50.00]و درختانِ کهن‌سالی
[04:52.30]که شاخه‌های خود را
[04:54.100]در آب رودخانه ریخته‌اند،
[04:57.00]همه جا دیده می‌شوند.
[04:59.50]درّه‌های سرسبز و خوش آب و هوا،
[05:03.00]رودخانه‌های فصلی
[05:05.30]و چِشمه‌های آب،
[05:07.30]همه چیز را برای کِشاورزان آماده می‌کند.
[05:12.00]از این رو،
[05:13.00]بعضی از دَماوندی‌ها کشاورز هستند.
[05:17.00]

[05:20.00]***چشمه‌های دماوند***
[05:22.80]در ارتفاعاتِ پایینِ دماوند،
[05:26.10]چشمِه‌های آبِ گرم
[05:28.00]و آبِ معدنیِ زیادی دیده می‌شود.
[05:32.00]می‌گویند این آب‌ها خاصیّتِ دَرمانی دارند
[05:36.30]و برای درمانِ بیماری‌های تَنَفُّسی،
[05:40.50]اُستخوانی، پوستی و جز آن مفید هستند.
[05:46.00]اَز این ‌رو در کنارِ بعضی از آن‌ها،
[05:49.50]حمّام یا کارخانه ساخته‌اند.
[05:53.00]این طبیعتِ زیبا،
[05:54.80]هدیۀ دماوند به مردمِ شهر است.
[05:58.30]در مقابل، دماوندی‌ها هم
[06:01.50]داستان‌ها و افسانه‌های این کوهِ تاریخی را
[06:06.00]شب‌ها در گوشِ کودکان زِمزِمه می‌کنند.
[06:11.14]