ماهی سیاه کوچولو – بخش یکLittle black fish – Chapter one

[00:00.09]ماهی سیاه کوچولو، صمد بهرنگی.
[00:04.35]شب چله بود.
[00:06.36]تهِ دریا ماهیِ پیر،
[00:07.93]دوازده هزار تا از بچّه‌ها و نوه‌هایش
[00:10.88]را دورِ خودش جمع کرده بود
[00:13.06]و برای آن‏ها قصه می‏‌گفت:
[00:15.63]یکی بود یکی نبود.
[00:18.06]یک ماهی سیاه کوچولو بود که
[00:19.71]با مادرش در جویباری زندگی می‌کرد.
[00:23.37]این جویبار از دیواره‌های سنگیِ کوه بیرون می‌زد
[00:26.46]و ته درّه روان می‌شد.
[00:29.76]خانۀ ماهی کوچولو و مادرش پُشتِ سنگِ سیاهی بود؛
[00:33.93]زیرِ سقفی از خزه.
[00:36.33]شب‌ها، دوتایی زیر خزه‌ها می‌خوابیدند.
[00:39.63]ماهی کوچولو حسرت به دلش مانده بود که
[00:42.96]یک‌دفعه هم که شده،
[00:44.67]مهتاب را توی خانه‌شان ببیند.
[00:46.68]مادر و بچّه، صبح تا شام دنبالِ همدیگر می‌افتادند
[00:50.76]و گاهی هم قاطیِ ماهی‌های دیگر می‌شدند
[00:53.58]و تندتند، توی یک ‌تکّه جا،
[00:55.45]می‌رفتند و بر می‌گشتند.
[00:58.56]این بچّه، یکی یک دانه بود
[01:00.75]چون از ده هزار تخمی که مادر گذاشته بود
[01:03.93]تنها همین یک بچّه سالم در‏آمده بود
[01:06.72]چند روزی بود که ماهی کوچولو تو فکر بود
[01:09.63]و خیلی کم حرف می‌‏زد.
[01:11.67]با تنبلی و بی‌میلی
[01:13.26]از این‌طرف به آن‌طرف می‌رفت و بر می‌گشت
[01:16.50]و بیشتر وقت‌ها هم از مادرش عقب می‌افتاد.
[01:19.53]مادر خیال می‌کرد
[01:21.15]بچّه‌اش کسالتی دارد
[01:22.44]که به‌زودی برطرف خواهد شد،
[01:24.39]اما نگو که
[01:25.26]دردِ ماهیِ سیاه از چیز دیگری است!
[01:28.80]یک روز صبح زود،
[01:30.03]آفتاب نزده
[01:31.44]ماهی کوچولو مادرش را بیدار کرد و گفت:
[01:34.56]«مادر، می‌‏خواهم با تو چند کلمه‌ای حرف بزنم.»
[01:38.55]مادر خواب‌آلوده گفت:
[01:40.59]«بچّه جون،
[01:41.43]حالا هم وقت گیر آوردی!
[01:43.53]حرفت را بگذار برای بعد،
[01:45.66]بهتر نیست برویم گردش؟»
[01:47.76]ماهی کوچولو گفت:
[01:49.44]«نه مادر، من دیگر نمی‏‌توانم گردش کنم.
[01:53.19]باید از اینجا بروم.»
[01:54.93]مادرش گفت: «حتماً باید بروی؟»
[01:58.65]ماهی کوچولو گفت: «آره مادر باید بروم.»
[02:01.95]مادرش گفت:
[02:03.24]«آخر، صبح به این زودی
[02:05.22]کجا می‏‌خواهی بروی؟»
[02:06.54]ماهی سیاه کوچولو گفت:
[02:08.58]«می‏‌خواهم بروم ببینم
[02:10.34]آخرِ جویبار کجاست.
[02:12.15]می‏دانی مادر،
[02:13.23]من ماه‌هاست تو این فکرم که
[02:14.88]آخر جویبار کجاست
[02:16.76]و هنوز که هنوز است،
[02:18.78]نتوانسته‌‏ام چیزی سر در بیاورم.
[02:20.97]از دیشب تا حالا
[02:22.50]چشم به هم نگذاشته‏‌ام
[02:23.91]و همه‌اش فکر کرده‌‏ام.
[02:26.31]آخرش هم تصمیم گرفتم خودم بروم
[02:27.96]آخر جویبار را پیدا کنم.
[02:29.94]دلم می‏‌خواهد بدانم
[02:30.99]جاهای دیگر چه خبرهایی هست.»
[02:33.66]مادر خندید و گفت
[02:35.28]«من هم وقتی بچّه بودم،
[02:37.29]خیلی از این فکرها می‏‌کردم.
[02:39.69]آخر، جانم!
[02:40.77]جویبار که اول و آخر ندارد؛
[02:43.44]همین است که هست!
[02:44.55]جویبار همیشه روان است
[02:46.41]و به هیچ جایی هم نمی‌‏رسد.»
[02:48.24]ماهی سیاه کوچولو گفت:
[02:50.04]«آخر مادر جان،
[02:51.18]مگر نه اینست که هر چیزی به آخر می‏‌رسد؟
[02:54.00]شب به آخر می‌‏رسد،
[02:55.98]روز به آخر می‌رسد؛
[02:57.81]هفته،
[02:58.53]ماه،
[02:59.52]سال …»
[03:00.30]مادرش میانِ حرفش دوید و گفت:
[03:02.67]«این حرف‏‌های گُنده گنده را بگذار کنار، بچّه
[03:05.64]پاشو برویم گردش.
[03:07.41]حالا موقع گردش است نه این حرف‏‌ها!»
[03:09.99]ماهی سیاه کوچولو گفت:
[03:11.79]«نه مادر، من دیگر از این گردش‌‏ها خسته شده‌‏ام،
[03:15.60]می‏‌خواهم راه بیفتم
[03:16.40]و بروم ببینم جاهای دیگر چه خبرهایی هست.
[03:19.35]ممکن است فکر کنی که
[03:20.34]یک کسی این حرفها را به ماهی کوچولو یاد داده،
[03:22.95]اما بدان که
[03:23.73]من خودم خیلی وقت است در این فکرم.
[03:27.36]البته خیلی چیزها هم از این و آن یاد گرفته‏‌ام؛
[03:30.63]مثلا این را فهمیده‌‏ام که بیشتر ماهی‌ها،
[03:33.30]موقعِ پیری شکایت می‏‌کنند که
[03:35.16]زندگی‌شان را بیخودی تلف کرده‌‏اند.
[03:37.98]دایم ناله و نفرین می‌‏کنند
[03:39.81]و از همه چیز شکایت دارند.
[03:42.39]من می‏‌خواهم بدانم که،
[03:43.71]راستی راستی
[03:44.97]زندگی یعنی اینکه
[03:46.14]تو یک تکه جا،
[03:47.52]هِی بروی و برگردی
[03:48.87]تا پیر بشوی و دیگر هیچ،
[03:50.61]یا اینکه
[03:51.09]طور دیگری هم
[03:52.17]توی دنیا می‏‌شود زندگی کرد؟ …»